Daar zit ik dan, level 60 en geen fuck te doen. Ik log in, bezoek de auction house en daarna… Iedereen wil de kleine instances doen, ik heb alle items al. Het enige waar ik nog zin in heb zijn grote instances als Molten Core en Onyxia, maar 40 man vinden is al bijna onmogelijk, laat staan dat je deze mensen georganiseerd krijgt. Zondagavond om 19.30 dan maar… wat te doen in de tussentijd.
World of Warcraft. Endgame.
Warlock, the nerfed class
Zoals inmiddels wel bekend zijn wij van de crew nogal verslaafd aan World of Warcraft. Toen ik een bak ijs moest toevoegen aan de toch al overvolle vriezer dacht ik werkelijk waar “Shit mijn inventory is full”. zal ik hierbij een stukje schrijven over mijn game ervaringen van de afgelopen 2 maanden. Omdat men toch blijft vragen naar nieuwe content.
Lone soldier
Lone soldier
Zoals weinigen ontgaan zal zijn is de Battlefield 2 demo al een tijdje beschikbaar. Inmiddels ligt het volledige spel al in de winkel, en hoewel ik dit (nog) niet heb aangeschaft heeft de demo mij al veel plezier bezorgd. Het is een grote verbetering ten opzichte van BF:1942 en BF:V, niet alleen op grafisch gebied, maar ook op de manier waarop je soldaat aanvoelt. Hij rent en raakt uitgeput, een druk op de Z knop laat hem onmiddelijk in het zand van Oman vallen terwijl er een regen van kogels uit zijn M14 een of andere Arabier ernstige maagklachten bezorgt. Als er een granaat naast hem ontploft schaadt dit zijn gehoor en orientatievermogen. Ondanks dit alles heb ik geen behoefte aan datgene waar het spel primair om draait: multiplayer.
De beste game ooit?
Sinds het spelen van World of Warcraft en het uitspelen van Shenmue ben ik mij af gaan vragen hoe mensen zich ooit zo ver kunnen krijgen om een spel “het beste spel ooit” te noemen.